Faculty of Design Sciences, University of Antwerp is looking for workshop tutors with proposals to actively engage, through design, with a thought-provoking timely topic in a common adventure with an interdisciplinary group of about 17 master students, for one week.

Re-ACT by Design

Re-ACT by Design is the theme of an annual series of international workshop weeks for master students architecture, interior architecture, product development, heritage studies, urbanism and spatial planning, of the Faculty of Design Sciences at the University of Antwerp.

“It might be said that what is offered in research and education should be determined by the challenges that are being articulated in the lines of fracture of society itself.”

The aim of the international workshop weeks is to explore the power and capacity of design to tackle those lines of fracture and socially engage by design. Beyond re-search by design, students and tutors re-act by design.

How can design education not only address students, but also address those lines of fracture, and induce debates, provoke questions, and set an agenda?

The workshop is open to radical pedagogical experiences, which open the eyes, change sides and widen thinking. It stimulates crossing disciplinary boundaries. The international design workshop week is jointly curated by a team of students and faculty. It provides a forum for international exchange; simultaneously, it is an informal platform for discussing design education and its agency. This fourth edition investigates the potentials of commons.

Website: https://www.uantwerpen.be/en/projects/international-design-workshops/call-2020/commons/

Ben je actief binnen een organisatie die een financiële ruggensteun kan gebruiken? Of wil je met je vereniging een project op poten zetten in jouw regio?
Check of je project past binnen de domeinen waarin Cera investeert en of het voldoet aan een aantal criteria. Is dat zo? Vul dan het aanvraagformulier hieronder in. Wie weet wordt jouw project snel werkelijkheid.

Is project voltooid en wil je ons je factuur bezorgen? Vul het opvolgingsformulier in.

Drie rondes

Je kunt je aanvraag voor projectsteun indienen tijdens 3 rondes :

• ronde 1 (10 september 2019 - 9 januari 2020)

• ronde 2 (10 januari 2020 - 9 april 2020)

• ronde 3 (10 april 2020 - 9 september 2020)

De exacte datum van de vergadering van jouw Regionale Adviesraad (vóór deze datum mag het project waarvoor je steun vraagt niet volledig gerealiseerd zijn), vind je door je postcode in te geven.

Meer info: https://www.cera.coop/nl/Particulieren/Steun-aan-samenleving/Hoe-aanvragen/Steun-aanvragen

Zoek jij een job met een maatschappelijke meerwaarde?  Ben je een strategisch denker en heb je gevoel voor cijfers? Zie jij de krachten in mensen en kan je hen ondersteunen? Geloof je in coöperatief ondernemen? Ben je een leidersfiguur die steeds zoekt naar gedragen beslissingen? Dan ben jij misschien de persoon die wij zoeken!  

Samen bouwen aan goed wonen 

Collectief Goed cvba-so werd opgericht in april 2015. Het doel van Collectief Goed is het voorzien in betaalbare, kwalitatieve en geschikte woningen voor grote gezinnen in armoede.  Vanuit een opbouwwerkproject van Samenlevingsopbouw Antwerpen stad, werd er samen met enkele middenveldorganisaties en toekomstige bewoners een coöperatief woonmodel ontwikkeld: we renoveren huizen, zodat ze geschikt zijn voor grote gezinnen (3 of meer kinderen) en verhuren ze aan betaalbare huurprijzen via het sociaal verhuurkantoor. De huidige huizen zijn afkomstig van de sociale huisvestingsmaatschappij ‘De Ideale Woning’ die via Collectief Goed een deel van zijn verouderd en te verkopen patrimonium toch nog sociaal kan houden. De huurders zijn ook aandeelhouders van de coöperatie en samen zoeken we naar extra manieren om het wonen zo aangenaam en betaalbaar mogelijk te maken. De renovaties van de woningen gebeuren deels door onze interne renovatieploeg: 2 instructeurs die elk een ploeg van eigen werknemers en werkervaringsklanten opleidt en op de werkvloer begeleidt en zo de verbouwingen realiseert. Een ander deel van de werken gebeurt door zelfstandige aannemers. Dit alles onder leiding van de renovatiecoördinator. Binnen Collectief Goed zijn er momenteel 6 vaste medewerkers aan de slag.     

We zoeken voor Collectief Goed cvba-so een Bedrijfsleider voor een groeiende sociale onderneming (100% - onbepaalde duur)

Takenpakket 

Je hebt de dagelijkse leiding over de werking van de cvba-so Collectief Goed: Je bent eindverantwoordelijke voor het financieel en personeelsbeleid, je zorgt dat aan alle wettelijke verplichtingen van een coöperatie voldaan is, je regelt de inbreng in natura van nieuwe panden en de verhuring via het sociaal verhuurkantoor, je bereidt het dagelijks bestuur, de raad van bestuur en algemene vergadering voor, … je bouwt een vlotte werking uit van de cvba-so.

Je ondersteunt de renovatieploeg van Collectief Goed en stuurt de andere medewerkers mee aan. Je stemt planningen op elkaar af, je overlegt regelmatig en houdt alle aspecten van het project in evenwicht. Je doet dit vanuit een coachende leiderschapsstijl.

Je denkt verder dan vandaag. Je maakt strategische planningen op middellange en lange termijn: operationeel, financieel, op gebied van communicatie en coöperatief/participatief werken. Je onderzoekt mogelijke groeiscenario’s voor de cvba-so. Je zet deze strategieën om in haalbare plannen en je zorgt samen met je collega’s voor de uitvoering ervan. Je rapporteert aan het dagelijks bestuur en de raad van bestuur.

Je hebt de eindverantwoordelijkheid over de participatie binnen de coöperatieve onderneming.

Je profiel 

Kennis (of je bent bereid om je in te werken in):

Je hebt een brede (basis)kennis van de diverse aspecten van een (coöperatieve) onderneming:  

Financieel management van een onderneming of organisatie  

Kennis over de woonmarkt en renoveren is een plus (vb energienormen, premies, verplichtingen,…).   

Kennis over sociale economie is een plus (vb werken met werkervaringsklanten van ocmw, ...). 

Personeelsbeleid. 

Participatieve processen en coöperatief beheer.  

Je kent de belangrijkste maatschappelijke structuren en instellingen (o.a. sociale kaart Antwerpen). 

Je hebt inzicht in de mechanismen van armoede en maatschappelijke uitsluiting. 

Je kan vlot werken met Outlook, Word, Excel, online bankieren en je kan vlot nieuwe online systemen gebruiken. Kennis van Wordpress is een plus. 

Je kan Nederlands spreken en schrijven. Kennis van andere talen is een plus. 

Competenties

Je hebt een brede interesse en je pikt snel nieuwe kennis op.  

Je bent flexibel en krijgt energie van een afwisselend takenpakket 

Je bent stressbestendig. 

Je bent een creatieve denker en een pragmatische doener – je werkt resultaatsgericht 

Je kan onderhandelen en partnerschappen aangaan.  

Je kan vlot contacten leggen en een vertrouwensrelatie opbouwen met mensen met een diverse sociaal- economische – en etnisch culturele achtergrond.  

Je bent administratief sterk en je werkt efficiënt 

Je neemt verantwoordelijkheid op voor jouw taken en werkt hier samen aan met de andere teamleden. 

Je ziet kansen in de omgeving en neemt initiatief om hier op in te spelen. 

Je draagt bij tot verbetering en vernieuwing van kennis, methodes en processen  

Je kan richting geven en begeleiding geven aan een groep, om tot gedragen resultaten te komen. 

Je communiceert actief en op een open manier met doelgroep, collega’s, partners en beleid. 

Instelling

Je respecteert organisatie- en werkafspraken. 

Je kan prioriteiten stellen. 

Je bent bereid om je aan te passen aan nieuwe werkwijzen, taken of verantwoordelijkheden. 

Je denkt na over eigen gedrag, aanpak en resultaten. Je houdt hierbij rekening met de kritische reflecties van anderen. 

Je kan planmatig en gestructureerd werken. 

Je functioneert goed in een team en je kan zelfstandig werken. 

Ons aanbod

We geven je de kans om je mensgerichte en ondernemingskwaliteiten verder te ontwikkelen binnen een sociale en innovatieve omgeving. Je komt terecht in een jonge, enthousiaste organisatie met groeipotentieel.  Momenteel zijn er 6 vaste medewerkers aan de slag binnen Collectief Goed.  Daarnaast kan je ook rekenen op een actief Dagelijks Bestuur en een betrokken Raad van Bestuur voor de nodige ondersteuning.   

Standplaats: Woningenstraat 23, 2600 Berchem. De te renoveren woningen bevinden zich in Berchem, Merksem en Wilrijk.

Het gaat om een contract van onbepaalde duur, 100%. We bieden je een marktconform loon aangevuld met extralegale voordelen (maaltijdcheques + hospitalisatieverzekering) en soepele vakantieregeling. We houden rekening met je aantoonbare ervaring voor het bepalen van de anciënniteit.

Starten: bij voorkeur 1 januari 2020  

Interesse?

Stuur dan ten laatste op 27/10/2019 je curriculum vitae met motivatiebrief naar iris.serrien@collectiefgoed.be

Geselecteerde kandidaten krijgen rond 30/10/2019 een opdracht doorgestuurd. Er zal gevraagd worden om deze opdracht te maken, terug te sturen en mondeling toe te lichten tijdens een sollicitatiegesprek. Deze gesprekken plannen we in de week van 4/11 (1e ronde) en in de week van 11/11 (2e ronde).

Meer weten?  

Voor extra informatie over de inhoud van de functie kan je contact opnemen met Stijn Oosterlinck (voorzitter) op het nummer 0473 91 59 19 of met Annick De Rop (gedelegeerd bestuurder) op het nummer 0473 33 23 83

Wat meer over Collectief Goed

Voor grote gezinnen in een maatschappelijk kwetsbare situatie is het aanbod aan kwalitatieve, betaalbare en geschikte woningen ontoereikend. Daardoor wonen ze in veel te kleine, kwalitatief slechte en te dure woningen.  Noch op de sociale, noch op de private markt zijn tekenen van een snelle aangroei aan woningen voor deze doelgroep. De gevolgen van slecht wonen op alle gezinsleden zijn groot en werken door tot in de volgende generaties. De ontplooiings- en onderwijskansen van kinderen zijn kleiner en gezondheidsproblemen bedreigen hun kansen op lange termijn. Bovendien hangt er ook steeds een dreiging van het verliezen van het slechte huis – hetzij omwille van renovatieplannen, overbewoning of betalingsproblemen. 

Collectief Goed groeide onder andere uit de vereniging Arm in Arm van Samenlevingsopbouw Antwerpen stad. De groep bestond uit grote gezinnen die in slechte woningen huizen. Ze leven van een laag inkomen (niveau leefloon) en hebben meer dan 3 kinderen. Ze zitten op meerdere domeinen in een maatschappelijk kwetsbare positie. Om hun woonprobleem aan te pakken hebben ze met de opbouwwerkers de coöperatieve vennootschap Collectief Goed opgestart. Het project werd uitgewerkt door 9 gezinnen die samen 51 leden tellen. Ze legden de basis van een nieuw woonsysteem dat zal uitgerold worden waardoor ook andere grote, kwetsbare gezinnen er gebruik van zullen kunnen maken.

De coöperatie is een samenwerking tussen een sociale huisvestingsmaatschappij, 2 middenveldorganisaties, een dienstenchequebedrijf en de bewoners die tevens aandeelhouder zijn.

Er wonen momenteel bij Collectief Goed 17 gezinnen. We trachten naar een gemiddelde renovatie van 8 à 10 woningen per jaar te evolueren.

De gezinnen, bewoners en aandeelhouders van Collectief Goed cvba, blijven actief binnen de werking van de bewonersgroep waarin ze – alvast tot en met december 2020- met ondersteuning van een opbouwwerker hun rol als vennoot kunnen invullen en eventueel gemeenschappelijke activiteiten of projecten kunnen ontwikkelen.

Collectief Goed is gestart als een opbouwwerkproject van Samenlevingsopbouw Antwerpen stad. Tot en met december 2020 wordt van daaruit nog de nodige ondersteuning voorzien.  Met het oog op verzelfstandiging zijn we nu op zoek naar een bedrijfsleider die deze onderneming verder wil leiden en uitbouwen, samen met de gezinnen, partners en collega’s. Ben jij de geknipte persoon voor deze job? Solliciteer dan nu!  

Het straatcomité Bump (Buren met een plan) van de Pieter Génardstraat op het Kiel in Antwerpen geeft in de straat een aantal parkeerplaatsen een publieke invulling en richt die in op maat van de bewoners. Dat doen ze door 'parklets' of 'trottoirterrassen' te installeren, die ze samen bedenken en bouwen. Met deze rustplekken creëren ze interactie in de straat. Ze slaan met deze tijdelijke 'voetpadbalkons' bruggen tussen burgers. “ De modal shift is hier reeds ingezet. Ons comité wil een voorbeeld geven aan burgers en beleid. Een straat op mensenmaat is een straat waar niet de auto het publieke domein volledig inpalmt, maar een plek die mensen ruimte biedt om elkaar te ontmoeten” , aldus comité Bump.

Doel?

Bureninteractie, vergroening en een mooie, leefbare buurt, trage mobiliteit en gezondheid. Deze doelstellingen sluiten aan bij wat Bump beoogt.

Concreet?

De buren van de Pieter Génardstraat richten op de parkeerstrook enkele 'eilandjes' in, gericht op de behoeften van de buurt. Dat doen ze in een participatief proces. Na eerdere bevragingen en het succes van hun Tuinstraat, in de zomer van 2017, weten ze dat de bewoners uitkijken naar een mooi verzorgde praat-, zit- of speelhoek en een afgebakende 'groene' ruimte. Ze zijn samen verantwoordelijk voor inrichting, onderhoud en het bewaken van de netheid.

In augustus 2018 experimenteerden ze met deze formule en realiseerden ze een eerste parkletproject met zeer bescheiden middelen. Dit jaar bouwen ze verder op de ervaringen en gaan ze voor een duurzamere invulling. Met geld van deBurgerbegroting zijn de nieuwe parklets mooier, steviger en groener.

Waarom?

Het comité Bump raakte geïnspireerd door voorbeelden van parklets overal ter wereld en vindt dat die in Antwerpen niet mogen ontbreken. “ Straten van een toekomstgerichte stad hebben standaard enkele trottoirterrassen” , aldus comité Bump.

De meerwaarde van een trottoirterras:

● De straat wordt dankzij trottoirterrassen een groene, attractieve plek, waarvoor buurtbewoners graag een ommetje maken.

● Door een rustpunt te bieden op de parklets, ontstaan niet alleen meer ontmoetingskansen tussen de bewoners van de straat, maar ook tussen passanten.

● Een straat op mensenmaat is een straat waar niet de auto het publieke domein volledig inpalmt, maar een plek die mensen ruimte biedt om elkaar te ontmoeten. Parklets zijn rustige, veilige en groene oases.

● Het proces zorgt voor verbondenheid en een betere band tussen bewoners en hun buurt. Door deze band neemt de netheid in de buurt toe.

● Een parklet vergroent en verkoelt de stad: een kleine stap in klimaatbeheersing.

Sociaal project

Het creëren van de trottoirterrassen in de Pieter Génardstraat kreeg dit jaar een extra dimensie. Het timmeren, lassen, schilderen en plaatsen gebeurde in samenwerking met Werkvormm vzw. De trottoirterrassen werden gemaakt door anderstalige nieuwkomers in een opleidings- en werkervaringsproject van Werkvormm. Dat geeft het project een extra sociale invulling.

Openingsfeest

De trottoirterrassen worden op zondag 25 augustus geopend tijdens het straatfeest in de Pieter Génardstraat. Je bent welkom tussen 14 en 16 uur . De leden van het straatcomité Bump staan je graag te woord.

Contactpersoon

Bavo Wouters - comité Bump - Pieter Génardstraat 30 - 2020 Antwerpen-Kiel - 0477 57 24 05

Foto’s zie bijlage:

Copyright: Comité Bump

Dien jullie eigen idee in over wat jullie gemeenschap kan doen in de energietransitie en maak kans om een workshop en startbedrag van €2000 te winnen. Aan het einde van het Droom-Durf-Doe-traject zullen de drie winnende projecten gekozen worden!

Het Droom-Durf-Doe traject

Samen energie opwekken en consumeren, als school, cohousinggroep, met jouw straat, jouw gemeente. Klinkt dat als muziek in jouw oren? Of ben je simpelweg benieuwd naar de mogelijkheden om energieonafhankelijkheid te zijn in België?

Kamp C heeft jullie uitgenodigd om mee na te denken over een eigen energiesysteem, samen met tal van experts. Tijdens de Droom- en Durfdagen hebben we jullie informatie en inspiratie aangereikt om zelf aan de slag te gaan. Nu is het aan jullie om jullie eigen idee in te dienen.

Alle presentaties, informatie en inspiratie van het 3D-traject zijn te vinden op: https://www.kampc.be/innovatie/projecten/cvpp/presentaties-droom-durf-doe-dagen

DOE-traject leidraad | de eerste stappen naar een cVPP

 Hierbij vind je een leidraad voor het indienen van jullie idee/project; welke rol jullie kunnen spelen in de energietransitie, met focus op een cVPP.  Aan jullie wordt gevraagd om het idee en het stappenplan “om samen (als gemeenschap) energie op te wekken en te beheren” te verwoorden.

Indienen ten laatste 16 september 2019 om 17u00! *

Via e-mail: maro.saridaki(at)kampc.be |cc.  jet.groen(at)kampc.be

Bron: GVA

imec City of Things bouwde samen met burgerbeweging 30 MAX! een flitsfiets. Met deze flitsfiets kan de burgerbeweging zelf snelheidsmetingen van de voertuigen in hun buurt uitvoeren. Door objectieve data te verzamelen kunnen ze hun bezorgdheden met meer kracht aan het beleid communiceren. Ze hebben een gebruiksaanwijzing gemaakt zodat iedereen zelf een flitsfiets kan bouwen en samen te werken aan meer respect voor de zone 30.

Vanuit commonsperspectief is dit een heel interessant experiment: burgercollectieven krijgen zo de middelen en expertise om zelf data te gaan verzamelen. Vervolgens kunnen ze zelf die data gaan beheren en analyseren. Zo ontwikkelt een burgercollectief mogelijks veel meer impact op het stedelijk beleid. In tegenstelling tot de ‘klassieke aanpak’ waarbij de overheid data verzamelt (of door bedrijven laat verzamelen), burgers geen inspraak hebben in welke data verzameld moeten worden en waarom. Die data worden achteraf nauwelijks toegankelijk gemaakt voor burgers, burgers worden zo ook niet slimmer, ze kunnen eigenlijk enkel toekijken en niet mee de data en het beleid beheren of sturen. Alle controle blijft bij de overheid of bij bedrijven. Terwijl nu de controle, de besturing, de data, de verantwoordelijkheden, … gedeeld en beheerd kunnen worden. Als een ‘commons’.

Als al deze info ook naar Engels vertaald wordt, dan kunnen we deze kennis en info globaal gaan delen en kunnen burgercollectieven in steden wereldwijd aan de slag. Een concept dat Michel Bauwens/P2P foundation ‘cosmolocalism’ noemt, ‘design global, manufacture local’. Op die manier hebben lokale, kleinschalige initiatieven van Antwerpse burgercollectieven globale impact.

Smart meets commons city!

Link: https://github.com/aliekens/flitsfiets

Hallo allemaal!

Mijn naam is Ho Hang, een student uit de opleiding Sociaal Werk, van het onderwijsinstelling Artesis Plantijn Hogeschool Antwerpen.

Eerst en vooral wil ik Koen, de oprichter van de organisatie, bedanken voor de goede begeleiding tijdens mijn twee halfdaagse bijdrage tot Commonslab Antwerpen. Wat is hij toch een fijne man!

Daarnaast wil ik eveneens mijn docenten bedanken, mevrouw De Ceuster en meneer Svensson, voor de opportuniteit om deze boeiende en groeinemende organisatie te leren kennen. Het was me een genoegen om mijn bijdrage te leveren.
Ik ben heel graag vrijwilliger bij de organisatie.

 “Daarom kies ik voor Sociaal-cultureel werk!”

Sociaal-Cultureel Werk, een subdomein binnen sociaal werk, is een domein waar verschillende uitdagingen biedt. Verder is het eveneens een domein waar ook veel verschillende culturen, gemeenschappen, kansgroepen gaat leren kennen. Ik heb gekozen voor sociaal-cultureel werk om die uitdagingen te zoeken. Daarnaast heb ik veel interesse in de verschillende culturen, gemeenschappen en kansgroepen. Uiteraard wil ik ze ook helpen in hetgene wat ze nodig hebben. Dat is een andere reden om sociaal-cultureel werk te kiezen. Cultuur is hetgeen waar ik het meeste ervaringen in heb. Ik kijk dan bijvoorbeeld naar muziek, amateurkunsten, beeldende kunst. Dat is echt mijn comfortzone! Ik ben zelf ook heel actief in de muziek. Ik ben zelf actief als een klassieke pianist. Mijn studie rond het piano spelen gebeurt allemaal in de muziekacademie van Wilrijk – Aartselaar – Edegem. Ik studeer piano ondertussen al vanaf mijn 8 jaar. Als ik ermee bezig ben, kom ik in een soort van culturele orgasme.  Ik vind het enorm fijn om muziek te spelen voor mensen. Jammer genoeg wordt er ook muziek misbruikt op één of andere vreemde manier. Kijk maar naar het Eurosongfestival van enkele weken geleden, de muziekgroep van Ijsland zet een politieke kwestie bloot op het openbaar omroep, tijdens een muziekfestival. U leest het goed tijdens een muziekfestival! Ik vind het persoonlijk niet kunnen. Eurosong is een muziekfestival, festival waar muziek centraal staat. In de muziek mag je je gevoelens, je verhalen uiten of je politieke statement zetten. Maar weet, als muziekgroep waar de grens ligt en besef goed wat kan en wat niet kan. Met banners, sjalen met een politieke boodschap tonen op televisie, daar heb ik toch mijn vragenteken bij. Maar goed, ik hou deze discussie graag voor een andere gelegenheid.

Ben ik ook actief als vrijwilliger?

Buiten mijn schoolstudies, muziekstudies op de muziekschool ben ik ook nog actief als vrijwilliger bij Fameus vzw. Ik ken Fameus vzw sinds ik twee jaar geleden mijn stage heb gedaan. Fameus vzw is een organisatie die zich inzet in amateurkunsten. Ik ben voornamelijk actief in het project ‘De Connectie’. Met De Connectie koppelt Fameus vzw nieuwkomers in de stad met een passie voor amateurkunsten die vertrouwd is met het culturele veld in Antwerpen. Daarnaast doe ik ook mee aan een andere project en dat heet ‘ De Opsluiting’. Hierin gaan een groep jongeren met een coach, die zich bezighoudt met een bepaalde vorm van amateurkunst, zich opsluiten voor 24 uur in een Vlaamse musea. Tijdens de opsluiting moeten de jongeren een voorstelling maken van ongeveer 20 minuten. De zelfgemaakte voorstelling zal dan getoond worden tijdens het evenement ‘De Nacht van het Museum’. De voorstelling zal dan tijdens het evenement 4 keer opgevoerd worden voor het grote publiek. Omdat het zo leuk is, doe ik dit jaar terug mee! Ik zou dus zeggen, kom zeker naar ‘De Nacht van het Museum, op zaterdag 3 augustus 2019.

“Mijn droomjob is…”

Ik zie mezelf graag een job hebben, waar ik iedereen kan helpen, van kansgroepen tot muzikanten, van muzikanten tot jongeren en van jongeren tot verschillende gemeenschappen. Een job waar ik iedere doelgroep, binnen het domein sociaal-cultureel werk kan werken. Ik zou heel graag het gezicht zijn voor die groepen. Ik wil deze mensen helpen, ondersteunen wat ze nood aan hebben. Deze mensen hebben op bepaalde vlakken hulp nodig en ik wil heel graag mijn helpende hand uitreiken. Daarnaast wil ik deze groepen ook meer in the picture zetten door fillmpjes te maken van hen. Vervolgens wil ik met deze filmpjes de wereld insturen via de sociale media. Ik vind het enorm belangrijk dat hun verhalen gehoord moeten worden. Als we hen niet horen, begrijpen wij hen niet. Wij weten ook niet uit welke situaties zij komen. Er wordt vaak al meteen vooroordelen gedaan, op basis van hun uiterlijk. En dat wil ik heel graag voorkomen in mijn job door meer te communiceren met de wereld over iedere doelgroep binnen sociaal-cultureel werk.

““Commonslab boeit me al, sinds het begin waar ik de organisatie leerde kennen via een schoolrondleiding!””

Vorig maand heb ik de organisatie leren kennen via een schoolrondleiding. Vanaf dan steeg mijn interesse in Commonslab Antwerpen. Ik vind het heel interessant dat deze organisatie zich inzet op nieuwe samenwerkingen en besturen binnen Antwerpen. Ik denk dat het zeker nodig is om die nieuwe samenwerkingen te zoeken. Zo bouwt de organisatie ook nieuwe bruggen. Het geeft bij die nieuwe samenwerkingen ook positieve impact op de organisatie. Commonslab Antwerpen wordt dan op deze manier stap voor stap bekender in Antwerpen. En dat is een goede zaak voor deze organisatie. Andere zaken waar ik mijn interesse toon, is de verschillende doelstellingen dat Commonslab heeft opgesteld. Ik kijk dan bijvoorbeeld naar het samenbrengen  en het verbinden van Antwerpse Commoners. Het interesseert me vooral in de manier hoe deze organisatie het invult. Verder ben ik ook heel hard geïnteresseerd in welke nieuwe instrumenten dat Commonslab zal ontwikkelen om de Antwerpse Commoners te versterken.

 “Ik breng Commonslab Antwerpen meer structuur en ik zet de organisatie meer in the picture via de social media.”

Mocht ik ooit aan de zijkant van Koen staan, zou ik Koen zijn organisatie meer in de sociale media brengen. Ik heb de voorbije twee dagen gemerkt dat Koen een groentje is in het social media. Hij wist niet dat je via Instagram ook je organisatie kan voorstellen, promoten. Facebook kan je dat ook doen. Ik heb dan ook het volste vertrouwen in dat ik met mijn digitale vaardigheden hem kan bijbrengen. Verder merk ik ook dat Koen verdwaald loopt in zijn mails. Tijdens het regelen van mijn bijdrage, heb ik vaak het initiatief moeten nemen om hem even wakker te schudden om te laten weten, ik heb een antwoord nodig van jou om mijn schoolopdracht te doen slagen. Ik geloof er ook in dat ik hem zeker mee kan ondersteunen in de mails. Persoonlijk vind ik dat Koen heel veel zaken op zijn schouder neemt, waardoor hij soms het noorden kwijt is in de mails. Daarom wil ik ook heel graag een stuk van zijn lasten op mij nemen, zodat hij ook iets minder lasten heeft. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat ik ook bepaalde structuren kan inbrengen in de organisatie als bij Koen zelf.

 Mocht ik ooit als communicatiemedewerker, gecombineerd met de functie als sociaal-cultureel werker starten bij Commonslab Antwerpen, neem ik het heel graag aan.

Meer van Ho Hang?

Mocht er mensen zijn die benieuwd zijn naar mijn muziekwereld, mijn wereld.

Deze mensen kunnen altijd terecht bij mijn persoonlijke pianist pagina. De pagina is nu te vinden via deze link hier.

En mocht er nog mensen en of organisaties zijn die geïnteresseerd zijn in mij, kunnen ze mij altijd contacteren via mijn pianist website. Of de mensen en of organisaties kunnen een mailtje sturen naar mijn persoonlijke mailadres: hohang.wong92@gmail.com.

Source: Yes Magazine (2010): https://www.yesmagazine.org/issues/a-resilient-community/51-ways-to-spark-a-commons-revolution [2]

Personal Life

1. Challenge the myth that all problems have private, individual solutions.

2. Notice how many of life’s pleasures exist outside the marketplace—gardening, fishing, conversing, playing music, playing ball, making love, watching sunsets, and much more.

3. Take time to enjoy what the commons offers. As the radical Brazilian educator Paulo Freire said, “We are bigger than our schedules.”

4. Introduce the children in your life to the commons. Let them see you enjoying it, and working with others to sustain it.

5. Keep in mind that security and satisfaction are more easily acquired from friends than from money.

6. Become a mentor—officially or informally—to people of all ages. Be prepared to learn as much as you teach.

7. Think about living cooperatively with housemates.

8. Don’t be afraid to ask for help.

9. Have some fun. The best reason to restore the commons is to enrich our lives.

Community Life

10. Put on a potluck. Throw a block party. Form a community choir, slow-food club, Friday night poker game, May Day festival, or any other excuse for socializing.

11. Walk, bike, or take transit when you can. It’s good for the environment, and for you. You meet very few people while driving your car.

12. Treat commons spaces as if you own them (which, actually, you do). Keep an eye on the place. Tidy things up. Report problems or repair things yourself. Initiate improvement campaigns.

13. Offer a smile or greeting to people you pass. The commons begins with connecting—even in brief, spontaneous ways.

14. Get out of the house and spend some time on the stoop, the front yard, the street—anywhere you can join the river of life.

15. Create or designate a “town square” for your neighborhood—a park, playground, vacant lot, community center, coffee shop, or even a street corner—anywhere folks naturally want to gather.

16. Lobby for more public benches, water fountains, plazas, parks, sidewalks, bike trails, playgrounds, and other crucial commons infrastructure.

17. Conduct an inventory of local commons. Publicize your findings and suggest ways to celebrate and improve these community assets.

18. Organize your neighbors to stop crime and to defuse fear of crime, which can dampen community spirits more than crime itself.

19. Remember streets belong to people, not just automobiles. Drive cautiously and push for traffic calming and other improvements that remind motorists they are not kings of the road.

Money & the Economy

20. Buy from local, independent businesses when possible. (amiba.net, livingeconomies.org).

21. Before buying something online, see if you can find it or order it locally. That keeps some of your money in the community.

22. Investigate how many things you now pay for you could get in more cooperative ways—check out DVDs at the library, quit the health club and form a morning jogging club, etc.

23. Start a neighborhood exchange to share everything from lawn mowers to child care and home repairs to vehicles.

24. Barter. Trade your skill in baking pies with someone who will fix your computer.

25. Look into creating a Time Dollars system (timebanks.org) or locally-based currency. (smallisbeautiful.org).

26. Organize a common security club. You are not on your own when it comes to economic woes. (commonsecurityclubs.org)

27. Watch where your money goes. How do the businesses you patronize harm or help the commons?

28. Purchase fair trade, organic, and locally made goods from small producers as much as you can.

Social Change

29. Oppose cutbacks in public assets like transit, schools, libraries, parks, social services, police and fire, and arts programs.

30. Support activists around the globe working for debt relief, environmental protection, human rights, worker rights, sustainable development, rights of indigenous people, and action on climate change.

31. Take every opportunity to talk with elected officials and local activists about the importance of protecting the commons. Do the same with citizens groups, nonprofit organizations, labor unions, professional societies, and business leaders.

32. Protest private profit from products created with research paid for by taxpayers. Demand that publicly-funded research data be available to everyone on the Internet.

33. Write letters to the editor about the commons, post on local websites, call in to talk radio, tell your friends.

34. Learn from everywhere. What can Germany teach us about health care? India about wellness? Africa about community solidarity? Indigenous nations about the commons itself? What bright ideas can we borrow from a nearby neighborhood or town?

Environment

35. Pick up litter that is not yours.

36. Avoid bottled water. Tap water is generally safer. If you have concerns about your water supply, get a filter, then pressure local officials to clean it up.

37. Become a guerrilla gardener, planting flowers and vegetables on neglected land in your neighborhood.

38. Organize a community garden (communitygarden.org) or local farmers market.

39. Roll up your sleeves to restore a creek, wetland, woods, or grassland, or beautify a vacant lot.

40. Remember that everything that goes down your drain, on your lawn, in your garbage, or into your storm sewer eventually winds up in our water or air.

41. Seek new ways to use less energy and create less waste at home and work.

42. Form a study group to explore what can be done to promote sustainability in your community.

43. Purchase goods—beer to clothing to hardware—made as close to home as possible. Shipping goods long distances stresses the environment.

Information & Culture

44. Patronize and support your public library.

45. Demand that schoolchildren not become a captive audience for marketing campaigns.

46. Contribute your knowledge to online commons such as Wikipedia, open education projects, and open-access journals. Form your own online community to explore commons issues.

47. Use Creative Commons licenses for your own writing, music, videos, and other creative pursuits.

48. Conceive a public art project for your community.

Commons Consciousness

49. Think of yourself as a commoner and share your enthusiasm. Raise the subject in conversation, art, professional circles, and organizations with which you are involved.

50. Launch a commons discussion group or book club with your neighbors and colleagues, or at your church, synagogue, or temple. (onthecommons.org)

51. Spread some hope around. Explain how commons-based solutions can remedy today’s pressing problems.

Als leek vraag ik me vaak ook heel praktisch af hoe je een coöperatie organiseert, wat is de rol van de coöperanten, hoe kan je duizenden coöperanten betrekken, ... Ik ben zelf coöperant van NewB. Dat doe ik voor een groot deel uit onvrede uiteraard met de reguliere banken, maar ook om te leren: hoe coöperaties werken, maar ook wat een bank eigenlijk is, hoe het functioneert. Ik blog hieronder de uitnodiging van NewB. Ik vond dat zelf inspirerend. Veel dank NewB!

Beste Koen,

U bent van harte uitgenodigd op de gewone algemene vergadering van NewB die zal plaatsvinden op zaterdag 8 juni 2019, in de zaal BEL (gebouw van leefmilieu Brussel) op Thurn & Taxis, Havenlaan 88c, 1000 Brussel.

De dag begint om 10.30 uur met een reeks informatieve en consultatieve workshops. Dit is een gelegenheid om de details van de toekomstige bank onder de loep te nemen, de cijfers van 2018 te bekijken of om u te consulteren over de tarieven van de toekomstige NewB Bank. Heeft u een vraag over onze verzekeringsoplossingen? Een infobalie zal tijdens de hele voormiddag georganiseerd worden om op uw persoonlijke vragen te antwoorden.

Om 14.00 uur zullen we de uitdagingen en kansen van dit cruciale jaar bespreken en stemmen over de hoofdlijnen van onze coöperatie.

Het is nu of nooit om de bank voorgoed te veranderen: kom op zaterdag 8 juni naar deze cruciale algemene vergadering!

Bernard Bayot
Voorzitter
 

Ik registreer me of ik geef een volmacht
Klik hier

of ik geef aan dat ik niet aanwezig en niet vertegenwoordigd zal zijn
Klik hier

U dient zich voor de algemene vergadering in te schrijven vóór dinsdag 4 juni om 23.59 uur.

• Voor het volledige dagprogramma en de documenten van de algemene vergadering, klik hier

• Schrijf u hier in voor de ochtendworkshops.

Neem in afwachting van de algemene vergadering deel aan lokale evenementen in uw buurt:

Lokale mobilisatieavonden: 2019 wordt al dan niet hét jaar van NewB. Kom en ontdek de toekomstperspectieven en het nieuwe mobilisatieplatform dat tijdens deze avonden in heel België wordt voorgesteld. Er resten ons nog een paar maanden om zoveel mogelijk mensen rond ons project samen te brengen.

Om u in te schrijven voor één van de lokale avonden, klik hier

Dirk Lauwers, 3 mei 2019

Op het eerste gezicht een zeer lovenswaardig initiatief, die participatiemomenten over de heraanleg van het centraal deel van de Scheldekaaien: https://www.gva.be/…/geef-het-centraal-deel-van-de-scheldek…
https://www.antwerpenmorgen.be/…/scheldekaaien-centraal-dee…
Maar toch, is het niet zoals een journalist ook het terugkrabbelen van de bevoegde minister over de slimme kilometerheffing omschreef: een dubbele salto achterwaarts?
Een eerste schroef gaat terug naar een tiental jaar geleden. Er werd toen een duidelijk masterplan voor de hele kaaiensite (6,7 km) opgemaakt door gerenommeerde ontwerpers (die nog steeds aan boord zijn voor het plannen maken trouwens) ook voor het gedeelte tussen Noorder- en Zuiderterras. Dit gebeurde op basis van een zeer intensief inspraakproces, met zgn. ontwerptafels.
De resultaten hiervan zijn vakkundig van de websites van de stad gewist, her en der vind je er nog een neerslag van in een publicatie: http://publiekeruimte.info/…/2011-Inspiratieboek-Iedereen-s… (zie pag. 20/25 over het gebied waar het nu over gaat). Is wat de Antwerpenaars toen droomden en dachten niet meer valabel? Als de gedachten echt vrij zijn dan zou er een project moeten uitkomen met nog meer groen, plaats voor wandelen en fietsen… en minder auto’s. Zie wat het proces ‘Over de Ring’ vorig jaar aan projectaspiraties opleverde. Maar is het bestuur bereid autogerichte zogenaamde ‘randvoorwaarden’ op te geven?
Voor een tweede schroef ga ik nog wat verder terug in de tijd. De internationale stedenbouwkundige wedstrijd ‘Stad aan de Stroom’, begin jaren negentig. Of nog wat verder: eind jaren tachtig, ik vergezelde toen de organisatoren van de wedstrijd naar Köln, daar was in 1984 een project van heraanleg van de kaaien aan de Rijn gerealiseerd waar ik als jonge verkeerskundige nogal enthousiast over was. De weg langs de Rijn was ter hoogte van het centrum ondertunneld, met daarboven een oeverpromenade zodat binnenstad en rivier terug verbonden waren. Maar de meer beslagen stedenbouwkundigen in het gezelschap wezen me op de nadelen: het aantrekken van grote hoeveelheden autoverkeer door en in het stadhart. In de wedstrijd voor Antwerpen werd dus geen tunnel voorzien maar beperkte toegankelijkheid voor het autoverkeer. Deze optie werd in de plannen van een decennium geleden overgenomen: enkel lokaal autoverkeer en de bereikbaarheid vooral met een kaaientram verzekeren.
Ik lees nu dat de mobiliteitsschepen ervan droomt – en de stadsdiensten laat bestuderen – of er een tunnel voor het autoverkeer mogelijk is ter hoogte van het Steen-Suikerrui…
Zo zou die dubbele achterwaartse salto kunnen resulteren in een project met een duidelijke jaren tachtig stempel… .
Intussen weten we toch beter wat stadsvriendelijke mobiliteit is, dat autoluwe centra meer en niet minder mensen aantrekken. Om er te wonen, om er een zaak te beginnen, om er te winkel of de stad te bezoeken… .
Uitgelezen inspiratie zouden de heraangelegde Seineboorden kunnen zijn. Die vergelijking met Antwerpen werd reeds enkele jaren geleden gemaakt. Ondertussen heeft men het in Parijs gerealiseerd: de Seine teruggegeven aan menselijke activiteit en beleving, ten koste van 48.000 wagens die er vroeger (gedeeltelijk in tunnels) passeerden. Die wagens zijn grotendeels ‘verdampt’. Mensen die toch in de omgeving moeten zijn hebben andere routes gekozen of komen nu per openbaar vervoer op per fiets. En het feit dat dit gebied minder met auto’s bezocht wordt heeft de aantrekkingskracht ervan niet verminderd, wel integendeel. De instemming met dit project – als stap naar een autoluwere stad - is groot. https://www.paris.fr/…/55-des-parisiens-favorables-au-maint…

Waarom ook in Antwerpen niet kiezen voor volledig (of nagenoeg volledig) autovrije kaaien in het centraal gedeelte. Ter plekke zou het heerlijk zijn, toch? En het effect zou ook zijn dat in een groot gebied errond minder auto’s zouden rijden. De centrale voetgangersas via de Meir is een perfecte barrière (toch als ook de doorgang via de Katelijnevest aan de Meirbrug wordt geknipt) voor doorgaand autoverkeer in de binnenstad. En minder auto’s dat hebben we toch nodig als we op weg willen naar een klimaatneutrale stad (zie Vlaams Klimaatbeleidsplan hierover: -12% autokilometer tegen 2030), naar een stad waar de gezondheidsnormen voor luchtkwaliteit wel gerespecteerd worden, waar ruimte is voor veilig fietsen… ? Een stad waar het ook naar 21ste eeuwse normen goed om wonen of te zijn is. Die de benchmark met Parijs, Oslo, Sevilla, Amsterdam, Wenen, Barcelona… op dat vlak aankan. Een eigentijdse wereldstad dus.

Achtergrondinfo:

• Masterplan Scheldekaaien 2009: https://www.dropbox.com/s/lxukuky0wayrrjm/101224_AGStadsplanning_Kaaienplan_binnenwerk_DEF.pdf?dl=0

• Collegesbesluit 2013: https://www.dropbox.com/s/xqj2q81j1quh83w/Stad%20Antwerpen%20-%20Scheldekaaien%20%284%20oktober%202013%29.pdf?dl=0

• Resultaten rondetafelgesprekken 2009: https://www.dropbox.com/s/4acoqk9lnk2eeob/De%20Kaaien%20op%20tafel%20resultatenboekje.pdf?dl=0

Overheden hebben niet op elke uitdaging een antwoord. Daarom nemen steeds meer burgers het initiatief om maatschappelijke en ecologische problemen aan te pakken: compacter cohousen, duurzamere deelplatforms, hernieuwbare energie … Ze kiezen voor hun innovatieve ondernemingsideeën steeds vaker het coöperatieve bedrijfsmodel.

Febecoop stelt 27 maatregelen voor waarmee verkozenen van élk beleidsniveau een boost kunnen geven aan coöperatieve oplossingen voor maatschappelijke problemen. 

Download het volledige document.

Kraakvers Boerenmarkt Antwerpen

By Gunnar Rundgren, originally published by Garden Earth

To let commodity markets shape our diets and the stewardship of the land is a bad idea. This can clearly be seen both in nature, societies and human bodies. Most of the emerging food movements are based on other perspectives. The food system as commons emerge as a competing narrative to food as commodity.

The market paradigm clearly dominates how food and agriculture is discussed. For many people it goes without discussion or reflection that food is a commodity – a product with the main purpose to be sold by the producer and through various middle-men be bought by the end user, the consumer. It is evident because that is how we discuss food in the public sphere. It is evident for the consumers because of how food is presented in shops: “buy this” “2 for the price of 1”. It is evident for the farmers who are told to produce what is demanded by the market and who suffer when world market prices plummet, totally out of her their control.

But if you think about food once more, it is easy to discern many situations where we don’t look upon food as a commodity. The first food most humans eat is willingly given for free by a mother offering her breast. When we cook food for friends or family we do it outside of the market framework even if we have bought the food. The same apply when we grow food ourselves and share our bounty with a neighbour. Growing and cooking are hobbies and relaxing leisure for many, a duty without pay for others. Many foods also have cultural (or religious) meanings which transcend any market perspective.

Ulitmately, access to food is also an inalienable right. This was already agreed by world leaders in the Universal Declaration of Human Rights. It has been re-asserted ever since, for example at the 2009 World Summit on Food Security in Rome. The Special Rappor­teur on the Right to Food for the United Nations, Olivier De Schutter, writes in the report to the General Assembly in August 2013: ‘The right to food has come to the fore as Governments realize that their efforts to combat food insecurity and hunger have been failing and realize the urgent need to strengthen national legal, institutional and policy frameworks’.[i]

The market is a mechanism for distribution of food. But it doesn’t work very well. To begin with, there are almost a billion people hungry – clearly the market fails to supply them with food. Further, there are huge external costs involved in food production, costs which are not reflected in the price of food. Through competition, farmers are forced, or encouraged, to externalise as much as possible of these costs.

Commodification thereby promotes a perverse system.

Food processors and traders make most money from making people buy food made from cheap raw materials (corn, soy, wheat, sugar, palm oil etc.) which at the same time have a big appeal to consumers. Fat, salt and sweet are keywords. The marketing is so efficient that people buy far too much, leading to both obesity and waste.

In addition, farming has more functions than the production of food. More than half of the biological production in the terrestrial systems of the Earth is taking place in the agriculture landscapes and the management of those agricultural landscapes is our most important tool for managing nature, a nature that we are totally dependent on even in these modern times.

But the signals, the guidance, from commodity markets don’t promote good stewardship of the land. They promote specialization, larger scale monoculture, externalization of costs and short term profit over longer term sustainability. The reality is thus a lot more complex than the narrative of food as a commodity makes us believe. To let commodity markets shape our diets and the stewardship of the land is simply a bad idea.

*

Even if it sounds far-fetched, perhaps even frightening for some, there is a growing energy into a food system based on other perspectives than the one of the commodity. This can be seen “in the field” with many initiatives for new food systems relationships, such as community gardens, community supported agriculture, relationship food* etc.

The food system as commons, a shared interest and shared responsibility, emerges as a competing narrative to food as commodity. This doesn’t rule out markets as one of several mechanisms for food distribu­tion, but it does reject market hegemony over our food supplies and their distribution. It also rejects the view that market forces and private ownership are the best ways for allocating food producing resources, such as land, water, knowledge and seeds.

Rethinking food as a right, farming as a management system of the planet and the food system as a commons also necessitates the building of new institutions fit for these purposes. That includes both new relationships between producers and consumers and public institutions and policies. But I leave that discussion to another time.

*

There is also an emerging academic interest in new perspectives on food. Jose Luis Vivero Pol, a food governance researcher, has made an interesting analysis of academic papers in The value-based narrative of food as a commons. A content analysis of academic papers with historical insights.  His analysis of English academic texts reveals that “food commons” or “food public good” topics are very marginal subjects in the academic milieu with only 179 results since 1900, but with sharp increase in the eight years that followed the 2008 food crisis. On the contrary, “food commodity” presents almost 50,000 references since 1900.

Vivero Pol, Tomaso Ferrando, Olivier de Schutter and Ugo Mattei, are now editing the Routledge Handbook of Food as Commons. It will present a different normative view of food as a commons instead of a commodity and “how the food system would change if food was regarded and enacted as a commons.“ The title will be published in 2018 and I am looking forward to reading it.

I have written myself on this theme, in my book Global Eating Disorder and more specifically in the article Food: From Commodity to Commons. In that article I write:

”The market is not a good master for a sustainable food system. Instead we need to find new ways of managing the food system based on food as a right and farming as a management system of the planet Earth. The solutions should be based on relocalization of food production and de-commodification of food and our symbionts, the plants and animals we eat.”

There are interesting times ahead.

Source: https://www.resilience.org/stories/2017-04-14/towards-a-new-narrative-of-food/