Speelstraat in tijden van corona: bevraging Antwerpse Speelstraten
Hoera, er is deze vakantie gespeeld in onze straat! De speelstraat bood de kinderen een oase in deze hete coronazomer. Ze hebben er talenten ontwikkeld door samen te spelen en elkaar te ontmoeten. Ze voerden gesprekken, deelden speelkansen, hadden plezier. Kinderen van nieuwkomers kregen de kans om spontaan in de speelgroep te stappen.
Kinderen die sinds midden maart hun appartement amper uitkwamen, kregen een week extra ruimte. Kinderen die deze zomervakantie geen reis naar de kust of het buitenland maakten, konden even genieten van beweging en spel. Er is gedanst, gesport, gefietst, met stoepkrijt gespeeld, geschilderd, gezongen, genoten.
Leven in de straat
Een speelstraat doet meer. Speelstraten tonen aan hoeveel potentie en 'leven' in een straat verscholen liggen als menselijk contact primeert. Dat brengt een nieuwe dynamiek en regels. De bewoners komen dichter bij elkaar en dat biedt kansen. Verschillende rollen worden opgenomen. Dat gebeurt vaak spontaan.
De trekker: de buur die de aanvraag doet, de communicatie verzorgt, anderen aanspreekt en aanmoedigt
De enthousiasteling: de buur die 's morgens als eerste op straat staat, energie geeft, klussen vrolijk op zich neemt
De creatieveling: de buur die een workshop geeft , nieuwe ideeën brengt, verrast en dingen in beweging zet
De monitor: de buur die waakt, bezorgdheden waarneemt, kritisch en oprecht de zaken benoemt
De doener: de buur die ervoor gaat, woorden omzet in daden, de kop boven het maaiveld steekt
De zorger: de buur die kleine ongemakken weg masseert, verbindende gesprekjes voert
De sfeermaker: de buur die voor cake en fruit zorgt, de vlaggenlijn ophangt, spel en sport in gang zet
De klusser: de buur die repareert en fikst, in alle stilte de fietsbanden oppompt, afval in de rode zak verzamelt
Publieke ruimte met een ziel
Buren creëren, stimuleren, controleren, produceren, organiseren. Ze maken afspraken en nieuwe plannen tijdens de periode van een speelstraat. Er gebeuren echt straffe dingen. De publieke ruimte krijgt een ziel. Ouders zien andere ouders, kinderen spelen met andere kinderen. Het is geven en nemen. Sommigen geven spontaan het beste van zichzelf: ze zijn zorgzaam en aanwezig. Anderen nemen onverwachts kleine of grotere taken op en zetten hun talenten in voor het algemeen belang. Ondersteuning van buren heeft veel gezichten: zelfgebakken koekjes uitdelen, contacten leggen, vriendelijk toekijken en aanwezig zijn, een spel organiseren, zeepbellen blazen ... Het komt spontaan naar boven in een straat waar geleefd wordt.
Verbeterkansen
Een speelstraat is een bijzondere ervaring. Ook omdat ze angels en pijnpunten inzake samenleven blootlegt. Vragen borrelen op. Hoe slagen we erin om meer buren te bereiken? De taken evenwichtiger te verdelen? Het effect te verduurzamen? Is het mogelijk om de straat tijdens de speelstraatperiode autovrij te maken om het ruimtegevoel en het spelplezier te vergroten? Welke stadsdiensten kunnen ons ondersteunen in onze zoektocht naar beter? Wat kunnen we als speelstraten van elkaar leren?
Is er bij jou ook een speelstraat geweest? Wat vond jij de moeite waard? Wat had jouw speelstraat nog fijner gemaakt? Laat het ons voor 20 september weten via deze korte bevraging. Invullen duurt maar 5 minuten. We hopen op basis van jullie ideeën een gesprek met stad/district(en) aan te gaan.
Een initiatief van straatcollectief Bump (Kiel Antwerpen) met de steun van Commons Lab.